भेट हुँदा नजर जुधाई लजाउँदा तिमी

फुल फुले जस्तो लाग्छ मुस्कुराउँदा तिमी 

प्रिय तिम्रो मुहारमा यस्तो तेज लुकेको छ 

सुर्य पनि फिक्का हुन्छ उदाउँदा तिमी 

इन्द्रलोकका परीलाई माथ गर्ने जस्ती 

अहो! नयनमाथि गाजल लगाउँदा तिमी

आफु जस्तै देखेर माथि बाट जुनले

छक्क पर्दै हेर्ने गर्छ निदाउँदा तिमी

उसकै अगाडी लुटीइन् उनि, जुन मौन रह्यो
बर्दीधारी रहेछ लुटेरा, खुन मौन रह्यो

सभामा सहिदको यहाँसम्म निन्दा गरियो
उसले देशलाई लगाएको गुन मौन रह्यो ...

हिजो अहम र स्वाभिमानको झगडा भयो रे
मलाइ राम्ररी थाहा छ कुन मौन रह्यो

झुपडीमा तीउन अलिनै निलिन्छ रे
बुझेपछि भन्सारमा नुन मौन रह्यो

उसकै लागि अबोध बालक काटिएछ
थाहा पाएर दराजको सुन मौन रह्यो

मेरो जग्गाको पुर्जा उसले देखायो
गुहार्न त गुहारें, कानुन मौन रह्यो

बुझिदेऊ न साथी, यो मेरो देश हो
नखेल यस माथी, यो मेरो देश हो !!

भिज्छन् यी आँखा, चोट यसलाई परे
दुख्दछ यो छाती, यो मेरो देश हो ...

उम्लिएला रगत, उठ्लान यी हातहरु
भो नाजिस्केकै जाती यो मेरो देश हो

कसरी सहुँ यो जीवनमा अरु नै
मनमा तिमी छौ, तनमा अरु नै

कस्तो बिडम्बना दियो जिन्दगीले
बाचामा तिमी, बन्धनमा अरु नै

घन्टौं बिताउथ्यौ मेरो अंगालोमा
आज छ त्यहि आसनमा अरु नै

चुरा बजाउंदै आउथ्यौ लजाउंदै
सुन्छु त्यहि छनछनमा अरु नै

मनमा त तिम्रै नाम लेखेको थिएँ
जुर्यो कसरी लगनमा अरु नै

रित्तिएको भकारिले बिद्रोही बनाउँदो रहेछ
आजकल इमान्दारीले बिद्रोही बनाउँदो रहेछ

हजारौं जोशिला युवाहरु बरालिएका छन् यहाँ
त्यसैले बेरोजगारीले बिद्रोही बनाउँदो रहेछ

बिहे गरेकै वर्षमा पुछियो सिउँदो बिचरीको
अरुको रातो सारीले बिद्रोही बनाउँदो रहेछ

बोकेर कहिल्यै सिद्धिएन भरिया दाइको दुख
उनलाई त भारीले बिद्रोही बनाउँदो रहेछ

जवान भएका छोराहरु बेपत्ता पारिए पछी
बाँजो रहेको बारीले बिद्रोही बनाउँदो रहेछ

थाहा छ सिंहदरबारमा मोज हुने गर्छ
एक दुइ दिन हैन हर रोज हुने गर्छ

एकले अर्कालाई फलाक्ने त मन्चमा हो
पर्दा पछाडी त सधैं सहभोज हुने गर्छ

खुवाउँछ, पिलाउँछ कसरि पो समात्नु खै?
ड्युटीमा मात्र पो फरारको खोज हुने गर्छ

देश अनि देशभक्ति भासणमा सुन्नुस् त !
विदेशी मित्रका सामु त्यहि बोझ हुने गर्छ

दाजु भाइमै मन-मुटाव भैरहन्छ
किन हो किन यहाँ तनाब भैरहन्छ

थानामा अपराधीले प्रहरी कुटछन् रे
भन्छन माथिबाट दबाब भैरहन्छ

सृस्टी नै बेइमानी भएपछी के लाग्छ र?
हजारमा एक त खराब भैरहन्छ

पुर्ख्यौली ऋण नतिरी मरे साहिंला दाइ
कहिलेइ नटुंगिने हिसाब भैरहन्छ

हारेर कहिलेइ थाक्दैनन् हाम्रा नेताहरु
जबसम्म जित्दैनन् चुनाब भैरहन्छ